Vandaag mochten de dames één van Sassenheim aantreden tegen de lijsttrekker van de competitie: De Kempvis. Aangezien de vorige wedstrijd, in november van het vorige jaar alweer, niet geheel kansloos werd verloren met een schamele 4-7, is het team extra gemotiveerd om een mooi resultaat neer te zetten op het voor mij toch wel onbekende terrein van Spijkenisse.
Na een gedegen warming-up waar menig eredivisieteam nog een puntje aan kan zuigen, wordt de strategie bepaald. Uit betrouwbare bron is vernomen dat de tegenstanders bekend staan om hun niet te onderschatten schiet vermogen op grotere afstand, daarom wordt er niet met een zone gespeeld maar wordt er press gespeeld waardoor alle spelers zijn uitgedekt.
Na de met precisie uitgevoerde nagelcheckroutine door de mannen in het wit, wordt de bal te water gebracht. Al snel wordt duidelijk dat Sassenheim zeker niet onder doet voor de dames uit Spijkenisse. Er wordt fel gespeeld en het lijkt erop dat De Kempvis niet de wedstrijd kan spelen die ze graag willen spelen. Dit resulteert al snel in een een doelpunt van Rianne, nadat een speler van Spijkenisse een U20 had gekregen. 0-1.
Nadat er tegen het einde van het kwartje nog twee U20’tjes als warme broodjes worden uitgedeeld, waarvan één voor Maaike, weet Spijkenisse toch nog op de valreep van het einde de bal tussen de palen te werken: het is 1-1.
Na een (voor een neutrale toeschouwer) wat meer ingetogen en misschien zelfs saaie tweede partje, weet Spijkenisse, wederom met slechts 11 luttele seconden op de teller, zelfs het tij te keren: het scorebord laat een teleurstellende 2-1 zien.
Eén minuut heeft Bart om de vrouwen te motiveren: ze zijn zeker niet de mindere ploeg en alles is nog mogelijk. Dit lijkt zijn vruchten af te werpen: Na wederom een vrouw-meer situatie en een correct getimede time-out, weet Nadieh de bal in het doel te deponeren, waardoor de spanning weer helemaal terug is. Helaas kent De Kempvis dit trucje ook: nadat Rianne twintig seconden op de figuurlijke blaren mag gaan zitten (hetgeen op zichzelf al verwonderlijk is, volgens mijn inlichtingen) en door de trainer een time-out is aangevraagd, komt de Kempvis wederom langszij met 3-2.
Onder luid gejuich en aanmoedigen van ondergetekende, weten de dames met de blauwe muts al binnen 20 seconden het antwoord te geven met een mooie knal van Maaike.
In het vierde kwart komt er zelfs nog een mogelijkheid huiswaarts te keren met een overwinning: Na een overtreding van De Kempvis mag Mieke de bal trachten in te schieten vanaf 5 meter. Misschien is het de druk, misschien is het de pech, maar het onmogelijke gebeurt en de bal belandt in de handen van de keeper. Geen doelpuntenfestijn voor de toeschouwers, maar wel een hele mooie wedstrijd met een nog mooier resultaat: 3-3.
Tom (onze grootste fan!)